We moesten onzelf opnieuw uitvinden. Oude hobbies werden opgepakt en nieuwe gestart. Er was ook tijd tot nadenken. Over velen van ons kwam een gevoel van rust. We hoefden opeens niet zoveel meer, er kon niet zoveel. Voor velen was dit eigenlijk best prettig. Het aantal burnouts daalde.
Vanaf het begin van de quarantaine heb ik, behalve aan de getroffen slachtoffers, aan de natuur gedacht. Iets dat we al heel lang hadden moeten doen, gebeurde nu. We gingen minder vervuilen: vliegtuigen bleven aan de grond, fabrieken werden gesloten, ons koopgedrag nam drastisch af. Al na een week zag ik een sterrenhemel waar ik stil van werd. De sterren straalden me tegemoet. Opeens hoorde ik vogels, onder andere een nachtegaal. Ook de geur buiten veranderde. Vlakbij mijn dorpje, aan de kust, van de Middellandse Zee, werden dolfijnen gespot en herten kwamen voorzichtig uit het natuurreservaat Doñana in Andalusië, de zee verkennen. Het leverde een prachtige video op van een jong hert dat enthousiast de golven in- en uitsprong. En de lucht is weer egaal blauw, zonder de zo bekende vliegtuigstrepen.
Gaan we dit nu straks allemaal weer verliezen? vraag ik me elke dag bezorgd af. Gaan we op dezelfde voet verder? Opnieuw meedoen aan de vervuiling zodat straks weer mensen zullen sterven vanwege de slechte kwaliteit van de lucht? Natuurrampen zullen onderdeel van het journaal blijven en mogelijkerwijs is Corona niet de enige pandemie die we meemaken.
Meer dan ooit voel ik de behoefte om anders te leven en minder te contamineren. Lezingen in het buitenland in één reis plannen, vergaderingen online, vakanties dichterbij huis, of te wel minder vaak een vliegreis boeken. ‘Vliegtuigen gaan toch’ zeggen sceptici. Dat is kortzichtig. Als we massaal minder vliegen, zal het aanbod van vluchten verminderen. ‘Te optimistisch’ zeggen anderen tegen me. I am not the only one, denk ik dan. Bezorgdheid over onze planeet wordt door velen gevoeld. Het is nu een goed moment, als burger, om actief iets te doen of te laten. We hebben allemaal onze verantwoordelijkheid hier in. De Corona tijd heeft ons dingen geleerd die we nu kunnen inzetten. Ik hoor van een aantal vrienden dat ze meer dagen thuis gaan werken. Het beviel goed en scheelt weer in CO2 uitstoot.
Denk niet dat de inbreng van jou of een relatieve kleine groep niet uitmaakt. Margaret Mead, sociologe, zei het in de vorige eeuw al: “In werkelijkheid is dat wat altijd een verandering in gang heeft gezet'”.
Als er al een moment is geweest om te veranderen, dan is het nu. Corona is niet voor niets in ons leven gekomen!
Coks Feenstra
Ontwikkelingspsychologe en auteur
