Ik zal een aantal situaties bespreken en waar mogelijk van adviezen voorzien.

EEN WORDT BUITENGESLOTEN

‘Mijn drieling van 4 jaar, drie-eiig, speelt niet veel met zijn driën. De twee meisjes zijn wel hele goede maatjes en kunnen uren met hun poppen in de weer zijn. Maar ze laten hun broertje bijna nooit meedoen. Deze komt dan huilend bij mij. Waarschijnlijk speelt ook mee dat hij hyperactief is. Ik vind dit een hele moeilijke situatie’.

Zijn drukke gedrag zal er zeker mee te maken hebben, maar ook de leeftijd helpt niet mee: het testosteron-nivo bij jongens tussen 4 en 6 jaar is op zijn hoogst. Dit zorgt voor druk gedrag. Na 6 jaar dealt het nivo, hoewel het altijd hoger blijft dan dat van de meisjes. Zie het probleem dus in een tijdsperspectief. Het zal niet altijd zo blijven. Wees een steun voor je zoon en laat hem voelen dat je zijn gevoelens begrijpt. Het is ook goed om deze voor hem te verwoorden (‘ik zie dat je teleurgesteld bent’, ‘je alleen voelt’, etc.), want dat helpt hem bij het verwerken van de situatie. En het leert hem de woorden om zijn emoties mee uit te drukken. Moedig hem aan om een vriendje van school mee naar huis te nemen of bij hem te gaan spelen. Ook kan sport hem goed doen. Tijd met jou is ook een troost, zoals samen even een spelletje doen. En probeer de kinderen te ‘mengen’: stel je wilt even alleen met één een boodschap doen. Dan is het goed dat bv hij met één van zijn zusjes bij papa thuis blijft. Of je neemt hem met een van de meisjes mee. Het spelen met elkaar in een andere setting helpt het onderlinge contact. De meisjes zien dan weer hoe leuk ze ook soms met hem kunnen spelen vanwege zijn totaal andere inbreng.

HARD PRATEN EN VEEL SCHREEUWEN

Mijn drieling, drie-eiig en alledrie jongens, 6 jaar, is behoorlijk druk en schreeuwen altijd heel hard om mijn aandacht te krijgen. Ik vraag ze vele malen per dag om zachter te praten, maar dat maakt niets uit. Wat kan ik doen?

Ze vechten via hun stem om jouw aandacht! Ieder wil zijn verhaal doen en het liefst eerder dan de ander. Hier bestaat een goede tip voor. Voer het systeem van ‘een dag voor ieder kind’ in. Het gaat om het volgende: elke kind krijgt een dag toegewezen. Zoon A de maandag en donderdag; zoon B dinsdag en vrijdag; zoon C woensdag en zaterdag. Zondag is papa en mama dag. Dit betekent dat als het A’s dag is, hij mag bepalen welk boekje jullie lezen, hij de tv mag aanzetten, hij het eerste mag vertellen hoe het op school was, etc. Dwz. al die dingen waar ze normaal gesproken om vechten. Doordat ze weten dat ze elk hun eigen dagen hebben, wordt het wachten op hun beurt een stuk makkelijker en zullen ze minder strijd leveren. Daardoor zal het harde praten ook afnemen. Succes!

EEN TWEE-EIIGE DRIELING

‘Mijn drieling is twee-eiig. Het zijn drie meisjes, 7 jaar oud en het derde meisje voelt zich vaak alleen. Haar zusjes hebben een hele sterke band en hoewel ze ook dol op haar zijn, is er toch een compliciteit tussen de eeneiige tweeling die zij niet met haar voelen. Ze zitten met elkaar in één klas en soms denk ik dat ze misschien beter af is in een aparte klas’.

Het is bekend dat eeneiige tweelingen en drielingen een hele intieme band met elkaar hebben, intiemer dan welke andere band ook. Ook hebben ze dezelfde voorkeuren voor speelgoed en activiteiten, omdat hierbij de genen een belangrijke rol spelen. Het lijkt met goed dat je je dochtertje dit uitlegt, want daardoor zal ze beter begrijpen dat ze haar niet opzettelijk uitsluiten. Ze kan nl gaan denken dat het aan haar ligt wat natuurlijk niet zo is. Het is inherent aan hun biologische situatie. Je kunt dit via een tekening (eitjes, splitsing, etc.) duidelijk maken. Voor haar zou een dierbaar vriendinnetje of nichtje heel fijn zijn. Ik raad je af om haar in een andere klas te zetten. Onderzoek wijst uit dat dit haar gevoel van buitengesloten zijn nog meer versterkt. In dit geval is het beste om te kiezen voor één klas of voor drie klassen, waardoor ze alledrie gescheiden zijn. Ook in jouw geval is het goed om regelmatig te zorgen dat het derde zusje alleen is met één van de tweeling. Dus niet automatisch altijd de tweeling samen laten zijn.

HOE ERVAREN DE KINDEREN HET OM EEN DRIELING TE ZIJN?

Britta A. Akerman, een psychologe uit Zweden, deed hier onderzoek naar en stelde aan 17 drielingen van 9 jaar deze vraag. Een aantal van hen vroeg eerst wat dat woord betekende. Ze voelden zich broers of zusjes en waren zich niet bewust van het drieling zijn. Maar over de voor-en nadelen waren ze het met elkaar roerend eens.

Voordelen:

• We zijn nooit alleen

• Als we bang zijn, is er altijd iemand bij ons.

• We hebben altijd iemand om mee te spelen.

• Als iemand op school me pest, is er altijd iemand die me verdedigt.

• Het is niet moeilijk om alleen thuis te zijn zonder onze ouders, want we zijn altijd met zijn driën.

• We vervelen ons nooit, want een van ons heeft altijd wel een idee.

Nadelen:

• Het is altijd erg lawaaierig in huis en we vechten veel.

• Altijd nemen de anderen de besluiten.

Uit dit onderzoek, gehouden in 2008, kwam naar voren dat drielingen op school over het algemeen populair zijn, geen problemen hebben met het maken van vrienden en vrijwel nooit doelwit zijn van pesterijen. Dit laatste omdat ze zeer loyaal zijn ten opzichte van elkaar en elkaar altijd te hulp schieten, zelfs als ze ervoor nog hevig in een onderlinge strijd verwikkeld waren. De klasgenootjes kijken dus wel uit om één van hen te pesten!

————————–

Coks Feenstra

Ontwikkelingspsychologe en auteur van ‘Het Grote Tweelingenboek’, Uitgeverij Ad. Donker