De argumenten die scholen gebruiken om twee-en drielingen in aparte klassen te zetten, zijn meestal dezelfde. Ik zet ze hier op een rijtje zodat je weet wat je mogelijkerwijs te horen krijgt en wat je er tegenin kunt brengen.
• HET IS BETER VOOR DE ONTWIKKELING VAN HUN IDENTITEIT
De ontwikkeling van het ‘ik’ en hun autonomie zou gevaar lopen als de twee- of drieling bij elkaar in de klas zit. Deze gedachte berust op een mythe. Er is namelijk geen enkele studie dat dit aantoont. Wordt dit toch beweerd, vraag dan naar het artikel dat dat zou bewijzen. Neem de informatie mee die wel beschikbaar is. Die toont nl aan dat jonge tweelingen er baat bij hebben om samen te starten vanwege hun hechte band.
• ZE ZIEN ELKAAR TOCH WEL IN HET SPEELKWARTIER, BIJ SOMMIGE ACTIVITEITEN…..
Dit is niet hetzelfde als in dezelfde klas zitten. De tweeling is voor elkaar een hechtingspersoon, zoals ouders dat zijn. Een scheiding van elkaar heeft, op jonge leeftijd, hetzelfde gevolg als een scheiding van ouders: verdriet, onzekerheid, angst, ongemak, minder goed leren etc. Onderzoek toont dit aan. Splitsen van klas betekent voor hen een dubbele scheiding.
• ONZE ERVARING MET TWEELINGEN IS………
Er worden vaak positieve ervaringen verteld van tweelingen die gescheiden zijn. Vertel een tegenovergesteld verhaal, een tweeling die leed onder het apart van elkaar zijn, die terugviel in ontwikkeling en niet meer naar school wou. En breng de aandacht terug naar jouw meerling. Leg uit waarom het in jouw geval wel goed is dat ze samen zijn.
• ER IS VAAK EEN DOMINANTE………
Dit is een simplistische weergave van de tweelingrelatie. Veel ouders merken dat de dominantie bij hun tweeling wisselt, verschilt per situatie of afwezig is. Bovendien schijn bedriegt. Marieke is een kleine regelaarster die voor twee praat, maar zonder haar broer is ze onzeker en verdrietig.
• LATEN WE HET EEN TIJDJE AANZIEN EN DAARNA BESLUITEN…….
Dit is in feite een voorstel om de kinderen toch apart te zetten met een groot risico: de kinderen kunnen een hekel aan school krijgen omdat de plek negatieve associaties bij hen oproept. Ook als ze dan tenslotte bij elkaar mogen, is het vertrouwen geschaad. Het is veel heilzamer om samen te starten en dan te kijken hoe het gaat.
Bedenk tot slot dat de onderwijzers in hun opleiding geen les krijgen in de psychologie van meerlingen. Er bestaat helaas geen vak ‘meerlingen’. De kennis die ze hebben, is gebaseerd op een enkele ervaring of persoonlijke ideeën. Laat gerust merken dat jij je, door het lezen van wetenschappelijk studies, in het thema hebt verdiept. Daarnaast ben jij de ervaringsdeskundige. En niet de overbezorgde ouder waarvoor je waarschijnlijk wordt aangezien, maar slechts een ouder die waakt over het welzijn van haar (zijn) kinderen, zoals elke andere ouder.
Coks Feenstra
Auteur van \’Het Grote Tweelingenboek\’, Ad. Donker
