Het centrale thema is de beleving van het tweelingzijn. Dit is een onderwerp waar eenlingen altijd geïnteresseerd in zijn, want hoe voelt dat nu, tweelingzijn? Het goede van dit boek is dat de schrijfster, zelf de helft van een eeneiige tweeling, er in geslaagd is om daar een eerlijk beeld van te geven.

Elke tweeling die aan het woord komt, heeft zijn (of haar) eigen unieke verhaal. Er zijn daarbij zeker overeenkomsten. Zo is het voor de meeste vrouwelijke tweelingen best een klus om de eigen identiteit te vinden. Het lijkt de mannen beter af te gaan, ze zijn minder in een strijd verwikkeld. Dit blijkt ook uit de wetenschapplijke studies. Vrouwen gaan hechtere relaties met elkaar aan en lopen daardoor meer kans om te verstrengeld met elkaar te raken.

Sommige verhalen zijn aangrijpend, zoals de vrouw van wie haar tweelingzus overleed (een van de ergste vormen van verlies) en de tweelinghelft die zichzelf het ‘minder geslaagde’ exemplaar van de twee voelde. Hij kon zelfs niet rekening op de onvoorwaardelijke steun van zijn tweelingbroer, iets wat zelden voorkomt. Zijn ervaring greep me erg aan.

Het boek laat zien hoe elke tweeling weer anders is, ook de eeneiige tweeling. De houding van de ouders, hun manier van opvoeden, kan de tweelingrelatie bemoeilijken of vergemakkelijken, maar tenslotte zijn het voornamelijk de karakters van de tweeling die hun relatie bepalen. Het boek toont ook aan hoe het eeuwige vergelijken, waar tweelingen altijd mee te maken krijgen, negatief voor hen is. Het maakt ze onzeker en ongelukkig, op een enkel paar nagelaten.

Het boek is als een waaier met veel verschillende kleurschakeringen waarbij de nauwe verbondenheid als rode draad doorheen loopt.

Een aanrader voor alle ouders van (eeneiige) tweelingen, voor tweelingen zelf en voor een ieder die deze relatie beter wil begrijpen.

Coks Feenstra

Auteur van het boek: Hilda Jeninga

Uitgeverij: Ad.Donker

2017