Een recent Canadees onderzoek, 2021, stelt zich ten doel om mythes rondom de ontwikkeling van tweelingen de wereld uit te helpen en scholen van goede, wetenschappelijke data te voorzien.
Gabrielle Garon-Carrier et al. kijken expliciet naar de invloed van het samenplaatsen van een tweeling op hun sociale gedragingen en sociaal functioneren. Met als doel om uit te zoeken of het plaatsen, wel dan niet samen, invloed heeft op sociaal gedrag, fysieke agressie, sociale teruggetrokkenheid, angst en gebrek aan concentratie (onopletttenheid), op de leeftijd van 6 tot en met 12 jaar en op de kwaliteit van hun relatie op 10 jarige leeftijd. Ook werd er gekeken in hoeverre een tweeling, op 6, 7, 9, 10 en 12 jarige leeftijd, meer gelijk aan elkaar is wat betreft sociaal gedrag, fysieke agressie, sociale teruggetrokkenheid, angst en onoplettendheid, als ze samen in de klas blijven. Want vorige onderzoeken, oa van van Zeeuw, toonden aan dat gescheiden tweelingen, die dus verschillende leerkrachten hebben, zich verschillend gedragen.
Er deden in dit onderzoek 560 tweelingparen van alle subgroepen mee, dus de eeneiigen, de twee-eiigen van hetzelfde geslacht en twee-eiigen van verschillende sekse, respectievelijk 248, 209 en 196 paren. Ze werden op bij 6, 7 , 9, 10 en 12 jaar getest. De moeders vulden een vragenlijst in bij 5 jaar.
DE UITKOMSTEN
Dit zijn de belangrijkste uitkomsten:
- De tweelingen die samenbleven, toonden op 6- en 10-jarige leeftijd minder teruggetrokken gedrag dan de gescheiden tweelingen.
- Ze vertoonden minder fysieke agressie op 12 jarige leeftijd.
- Er werd op 12 jarige leeftijd minder gebrek aan concentratie gevonden bij de tweelingen die samenbleven.
- Tweelingen die samenbleven, waren meer gelijk aan elkaar in gedrag, wat betreft angst en onoplettenheid bij 6 jaar, prosociale gedragingen bij 7-en 10-jarige leeftijd en wat betreft teruggetrokkenheid bij 12 jaar.
- Het samen in de klas zijn blijkt samen te gaan met positief sociaal gedrag en sociaal functioneren.
Het samen in de klas zitten belemmert de tweeling dus niet in het sociale contact, het samenzijn heeft juist een licht positief effect op het maken van vriendjes. Daarnaast scoren tweelingen die de hele schoolperiode door samen blijven, minder hoog op onoplettenheid. Dit ondersteunt de hypothese dat scheiding van klassen kan leiden tot afleiding.
Samenvattend, concludeerden de onderzoekers dat er geen nadelig gevolg is van het samen in een klas zitten wat betreft het sociale functioneren van tweelingen. Integendeel: er werd een licht positief effect gevonden op de sociale gedragingen van de tweelingen. Ook werd er minder teruggetrokken gedrag gezien bij hen die samenbleven, zowel op 6- als op 10-jarige leeftijd. Dit is een belangrijk gegeven omdat vaak bij verlegen tweelingen gedacht wordt om hen te scheiden van klas om daarmee hun teruggetrokken, stille gedrag positief te beïnvloeden. Dit zal echter het tegenovergestelde effect hebben en is dus geen oplossing.
Dit komt overeen met mijn eigen ervaring. Het is beter om een verlegen tweeling samen te laten en hen te helpen in het contact maken met klasgenootjes. Juist het samenzijn geeft hen vertrouwen en zekerheid. Hen in verschillende werkgroepjes plaatsen, helpt ze in het contact maken.
De onderzoekers veronderstellen dat minder fysieke agressie te maken heeft met een hoger zelfvertrouwen en een groter zelf respect.
Deze studie ondersteunt ook niet de hypothese dat splitsing van klas de tweelingrelatie positief beïnvloedt.
Voor meer informatie:
Classroom placement and twins’ social behaviors in elementary school: providing empirical evidence to inform educational policy.
Gabrielle Garon-Carrier, Vincent Bégin, Mara Brendgen, Frank Vitaro, Isabelle Ouellet-Morin, Ginette Dionne en Michel Boivin
Educational Policy, 1-26, 2021