Joan Friedman, psychologe, therapeut en tweelingdeskundige, besteedt uitgebreid aandacht aan dit thema in haar boek ‘Emotionally Healthy Twins’. Ze is zelf ook moeder van een tweeling die als vierde en vijfde kind in haar gezin kwamen. Ze had dus al aardig wat ervaring, evenals haar man, maar dat was absoluut niet te vergelijken met de impact van de tweeling op hen beiden. Ook voor hun relatie was het een grote verandering. In positieve zin, hoewel ze er de nodige hobbels voor moesten nemen. En positief, omdat ze het dit keer veel meer samen deden.

HOE BELEEFT VADER DE EERSTE MAANDEN?

Friedman zegt hier het volgende over:

• Vader heeft het absoluut niet makkelijk. Hij is zeker geneigd om zijn aandeel in de zorg aan de baby’s te leveren, maar kan het in de ogen van de moeder vaak niet goed doen. Niet zelden krijgt hij kritiek over zich heen. Dit heeft een reden: in feite vinden tweelingmoeders het moeilijk dat ze zich niet in staat voelen om zelf voor beide baby’s te zorgen, ze voelen zich oncapabel. Moeders zijn vaak heel erg kritisch naar zichzelf. Ook voelen ze zich vaak gefrustreerd omdat het ze niet lukt om een één op één band met de baby’s te creëren waar ze zo naar verlangen. Al dit ongenoegen krijgt vader op zijn brood. Moeders hebben zijn hulp nodig en zijn er blij mee, maar tegelijkertijd frustreert het hen.

TIP: blijf lief en geduldig en neem de kritiek niet persoonlijk.

• Vader kan zich buitengesloten voelen. De intieme band tussen moeder en baby’s zet hem op een tweede plek en kan voor jaloezie zorgen. Ook moet vader zelf dealen met de enorme verandering in zijn leven. Niet alleen zijn vrouw kampt met allerlei emotionele gevoelens die vaak tegenstrijdig zijn (blijheid en wanhoop), ook vader ondergaat deze gevoelens.

TIP: zorg voor een uitlaatklep, zoals een gesprek met een andere meerlingvader, een avond per week sporten, etc.

• Er ontstaat vaak onenigheid over de manier van aanpakken. Bijvoorbeeld, vader wiegt het zoontje in slaap, terwijl moeder vindt dat hij het kindje direct in bed moet leggen. Ook aan deze wrijvingen ligt een oorzaak ten grondslag: vanwege de stress is het tolerantie-niveau en de flexibiliteit van moeder laag.

TIP: zolang de baby’s floreren, is er geen reden tot discussies. Voor kinderen is het een voordeel twee opvoeders te hebben, ieder met zijn eigen aanpak. Dit is juist verrijkend voor een kind en op de lange duur zorgt het ervoor dat de kinderen een groter aanpassingsvermogen hebben, vanwege het feit dat ze door twee verschillende individuen (lees: twee verschillende opvoedsystemen) zijn opgevoed.

In de verschillen tussen een moeder en een vader zit juist de kneep. Het gaat hier niet om verschillende capaciteiten wat betreft het verzorgen en het aanvoelen van de baby’s. Want daarin verschillen man en vrouw juist weinig. Vaders zijn evengoed in staat om baby’s behoeftes aan te voelen en er adequaat op te reageren als moeders, maar in andere opzichten zijn er wel verschillen tussen de ouders:

De vader daagt zijn kinderen meer uit, op lichamelijk- en intellectueel niveau. Terwijl moeder op een voorzichtige manier met haar kinderen speelt, doet de vader dat op een vrijere en meer speelse manier. Zij beschermt haar kind, maar hij gooit hem letterlijk de wereld in. Hij speelt wilder, laat het kind niet winnen, laat zich niet snel door tranen van de wijs brengen en daagt het kind meer uit. Natuurlijk is deze verdeling soms andersom (moeder daag het kind uit, vader is de beschermende). Maar over het algemeen heeft vader de rol van de ouder die het kind uitdaagt en de maatschappij instuurt.

De komst van een baby zet de wereld van de nieuwe ouders op de kop. Dit geldt voor eenlingouders even goed. Maar het blijkt dat tweelingmoeders meer ergernissen en frustraties over hun man als vader ervaren dan eenlingmoeders. Dit heeft alles te maken met de situatie waarin zij zich bevindt want zodra ze begint te wennen aan de dubbele moedertaak en deze beter aankan, nemen deze negatieve gevoelens af. Het is de grote druk waaronder zij staat, die haar eisend en controlerend maakt. Of zoals vaders het verwoorden: ‘Ze verwacht hulp van mij, maar dan moet ik het wel doen zoals zij het wil’. Uiteraard een moeilijk punt voor de meerlingvaders.

ENKELE TIPS VOOR VADERSs:

• Gebruik de babyperiode om een unieke band op te bouwen met elk kind. Is je vrouw met een bezig, geniet dan van jouw specifieke moment met het andere kindje. Begin ook al snel met het naar buiten gaan met een van je baby’s. Lekker in de draagzak tegen je aan, ben je even een gewone vader, krijg je niet eindeloos al die nieuwsgierige blikken en heb je dit kindje even helemaal voor jezelf. De binding is begonnen.

• Help je vrouw om hulp van buitenaf te accepteren. Veel moeders vinden het moeilijk om hun baby’s uit handen te geven en doen het liefste alles zelf. Leer haar vertrouwen te hebben door actief na te denken over een goede en betrouwbare hulp.

• Plan tijd voor jullie samen en verras haar bijvoorbeeld met een etentje buitenshuis. Regel van te voren oppas.

• Als het mogelijk is, neem dan de zorg voor de tweeling (meerling) op je schouders voor één bepaald dagdeel zodat zij over vrije tijd beschikt.

• Als zij jou over haar zorgen vertelt, bv eentje krijgt meer aandacht, ze voelt zich schuldig, opgejaagd, etc. luister dan voornamelijk. Probeer niet direct oplossingen te zoeken. Veel problemen zijn inherent aan de situatie. Maar juist het kunnen uitspreken en delen van gevoelens geeft haar verlichting. Ze voelt zich daardoor minder alleen.

• Vertel haar ook je eigen gevoelens. Hoe opener jullie zijn over wat deze grote verandering met jullie doet, hoe groter het gevoel er samen voor te staan. Op die manier kan het meerlingouderschap jullie dichter bij elkaar brengen.

• Voor de a.s. meerlingvaders: plan vrije tijd, zoals vakantie-dagen, voor na de geboorte.

Veel meerlingkinderen hebben een sterkere band met hun vaders dan eenlingen. De reden laat zich makkelijk raden! Hun vaders zijn vanaf het begin betrokken bij hun verzorging en opvoeding. Over de voordelen daarvan zal ik in het volgende Meerlingen Magazine van de NVOM schrijven.

Literatuur:

Emotionally Healthy Twins, Joan A. Friedman, Da Capo Press, 2008