Samenslapen in één wieg is voor tweelingen meestal heel fijn. Dat is niet zo verwonderlijk, want de baby’s zijn tenslotte gewend om elkaar te voelen en samen in slaap te vallen. In de buik deden ze niet anders. Drie procent van de eeneiige tweelingen heeft zelfs samen in het binnenste vruchtvlies gezeten.

Soms worden ze ook in het ziekenhuis in één couveuse gelegd. Ouders merken vaak dat als de baby’s thuiskomen, deze makkelijker in slaap vallen en beter doorslapen als ze naast elkaar worden gelegd.

Toch zijn er ook berichten dat het samenslapen de kans op wiegendood zou verhogen. Wat is nu waar en wat niet?

ERVARINGEN VAN OUDERS EN ONDERZOEK

Ervaringen van ouders wijzen uit dat baby’s die samenslapen, sneller hun lichaamstemperatuur regelen en ook makkelijker een slaap-waak ritme ontwikkelen. Daarnaast slapen de baby’s vaak beter door als ze samenzijn dan wanneer ze ieder in een eigen wiegje liggen. Het maakt voor de tweelingen de overgang van de prenatale fase naar het echte leven soepeler. Ze zijn immers gewend om samen te zijn en elkaars bewegingen en hartslag te voelen.

Antropoloog en deskundige op het gebied van slaap en wiegendood, Helen L. Ball, Universiteit van Durham (Engeland) deed specifiek onderzoek naar tweelingen die wel samensliepen en anderen die in aparte wiegjes lagen. Ze ontdekte niet dat het samenslapen de kans op wiegendood verhoogt. Volgens haar bevindingen kan een tweeling zonder gevaar de eerste drie maanden samen slapen. Ook Jill Irving, vroedvrouw en Health visitor van het Westminster Hospital (Engeland) is deze mening toegedaan. Wel raden beiden af om een tweeling in één klein reismandje (of kinderwagenbak) te leggen, omdat deze ruimte te klein is en dus in dit geval er wel een kans bestaat op oververhitting, in tegenstelling tot het samenslapen in een gewone wieg. Zoals bekend, is warmte een risicofactor voor wiegendood.

Uiteraard moet bij het samenslapen van een tweeling alle maatregelen in acht worden genomen die sowieso gelden in verband met risico’s voor wiegendood.

De tweeling moet niet te warm gekleed zijn. Het beste is om ze in een doek te wikkelen of in de bakeren (een slaapzakje voldoet ook) en ze dan met één dekentje of lakentje toe te dekken afhankelijk van het seizoen.

Mocht je tussen je baby’s een scheiding willen aanbrengen, kies dan voor een tussenschot en niet voor opgerolde handdoek of een kussen. Er bestaan tweelingwiegjes met zo’n tussenschot (firma Babyhome).

Enkele ervaringen van meerlingouders wat betreft het samenslapen van hun tweeling- of drielingbaby’s:

Marjolein, tweelingmoeder: ‘Ik had twee wiegjes gekocht maar ik merkte dat de meisjes langer doorsliepen als ik ze samen legde. De eerste maanden heb ik dat dan ook gedaan. Toen ze meer begonnen te bewegen, ben ik de tweede wieg gaan gebruiken. Ze waren toen ruim vier maanden.’

Wendelien, moeder van een drieling: ‘De meisjes sliepen graag samen, maar mijn zoontje huilde als ik hem bij een van hen legde. Vanaf het begin wilde hij alleen liggen. Grappig hoe ze dat zelf, zo klein nog, al aangaven.’

Anneke, moeder van een drieling: ‘We hebben de baby’s de eerste maanden met zijn drieën in één ledikantje gelegd. Dat beviel ons heel goed. Toen dat niet meer paste, ging de grootste in een los ledikant en zijn zusjes samen in een stapelledikant. Zo pasten ze toch op één kamer.’

Vaak is het ontroerend om te zien hoe de baby’s naar elkaar toe rollen en vlak tegen elkaar aanligeen.

Marjolein: ‘Vaak zag ik hoe ze na een tijdje dichter bij elkaar lagen, hun wangetjes tegen elkaar aan. Of het armpje van de één om het hoofdje van de ander geslagen. We hebben heel veel foto’s gemaakt.’

Mocht je je baby’s liever niet samen laten slapen, dan kun je er wel voor kiezen om ze bij elkaar te leggen als ze wakker zijn, zoals bijvoorbeeld samen in de box of op een speelkleed op de grond.

WAAR SLAPEN DE TWEELINGBABY’S?

Ondanks het feit dat een tweeling dubbel zoveel ruimte in beslag neemt als een eenling, slapen de meeste tweelingen de eerste periode bij hun ouders op de kamer. De meeste ouders vinden het prettig om hun baby’s dicht bij zich te hebben en het is ook makkelijker in verband met de voedingen.

De Spaanse Vereniging van Kinderartsen raadt ouders aan om hun baby’s op zijn minst het eerste halfjaar op hen op de kamer te laten slapen. Ouders zijn, zelfs in hun slaap, alert op hun baby’s en kunnen dus makkelijker eventuele problemen van hun kroost opmerken. Daarnaast is er hoogstwaarschijnlijk sprake van een synchronisatie van REM-slaap en diepe slaap bij moeder en kind wanneer deze bij elkaar slapen. Dit is waarschijnlijk een factor die preventief werkt bij het voorkomen van wiegendood.

Als één van de twee huilt, hoeft de ander daar niet wakker van te worden, zelfs niet als ze samen in één wieg slapen.

De meeste tweelingen slapen de eerste jaren op één kamer. En hoewel ze eens ieder op een eigen kamer zullen slapen, is het voor de eerste jaren goed dat ze samen zijn. Het vergemakkelijkt de overgang van het leven in de baarmoeder naar het leven erbuiten. Over het algemeen hebben tweelingen minder slaapproblemen, waarschijnlijk omdat ze samen zijn en minder eenzaamheid ervaren dan eenlingen. Wanneer echter een van de baby’s veel huilt en daarmee zijn tweelingbroertje of zusje wakker maakt, is het beter om hen apart te leggen. Grappig genoeg komt dit weinig voor. De meeste tweelingen en ook drielingen delen zonder problemen hun kamer met elkaar.

Als er behalve de tweeling nog een ouder kind is, vragen de ouders zich soms af of het goed is dat ook hij bij de tweeling slaapt. Soms vraagt het kind er zelf om. Het kan een goed idee zijn, dat zelfs de jaloezie op afstand houdt, maar het hangt van de leeftijd van het kind af. Een tweejarige heeft nog geen besef van gevaar en kan de tweeling pijn doen door hen uit de wieg te halen of een gevaarlijk speeltje te geven. Een vierjarige kan echter al een goede ‘oppas’ zijn, een echte grote broer of zus!

Bij een drieling en een ouder kind, kiezen de ouders er soms voor om een van de baby’s bij de oudste te laten slapen, niet alleen om praktische redenen zoals de beschikbare ruimte, maar ook opdat hij zich niet buitengesloten voelt.