Ze komen op hun tiende jaar in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau terecht. Ze worden direct na aankomst in het kamp gescheiden van hun moeder. Het laatste wat ze van haar zien, zijn haar armen die zich wanhopig naar hen uitstrekken. Eva en Miriam Mozes komen terecht in het laboratorium van Josef Mengele, ‘de arts van de duivel’ die het speciaal op tweelingen heeft gemunt om via hen achter het geheim van de creatie van het Überras te komen. Zij, met vele andere tweelingen, ondergaan de meest verschrikkelijke ‘behandelingen’.
Als het kamp door de Russen bevrijd wordt, zijn ze beiden nog in leven. Ze willen maar één ding: naar huis. Maar daar is niemand meer, niemand komt terug. Van hun huis staan alleen de muren nog overeind. Gelukkig is er nog een tante, die de meisjes opvangt. Ze blijven vier jaar bij haar tot ze samen naar Israël vertrekken. Ze zijn dan 16 jaar oud.
In deze documentaire wordt het leven van Eva verteld. Zij heeft een enorme drang om rechtvaardigheid te zoeken over het onmenselijke onrecht dat haar en vele andere tweelingen is aangedaan. Met name wil zij dat ‘de arts van de duivel’ wordt berecht. Het wordt haar missie om uit te zoeken waar hij is gebleven en in welk land hij zich ophoudt. Deze blijkt tenslotte verdronken te zijn, hij is nooit berecht.
Eva is een geboren vechtster en het zoeken naar erkenning voor het haar (en zes miljoen andere slachtoffers) aangedane leed wordt haar levensstrijd. Tegelijkertijd is het de manier waarop ze de demonen van haar jonge jeugd, die haar blijven achtervolgen, de baas kan. Ze trouwt en gaat in de USA wonen.
Tot haar ontsteltenis merkt ze hoe weinig daar bekend is over de concentratiekampen en de verschikkingen van de 2e WO. Zij zorgt ervoor dat er wel over gepraat en geschreven wordt en opent de mensen de ogen.
Haar zus overlijdt op 57e jarige leeftijd aan de gevolgen van de behandelingen in het kamp. Haar nieren waren vanaf haar tiende jaar niet meer verder ontwikkeld. Ze is daardoor onvruchtbaar geworden en sterft zonder kinderen. Eva wil haar een nier schenken, maar daarvoor is het te laat.
Eva heeft eigenlijk alls verloren, haar ouders, broers, zussen en haar tweelingzus. En toch ziet ze kans om te leven. Ze zoekt contact met tweelingen die de verschrikkingen van de kampen hebben overleefd; ze vindt er velen in Israël. Voor hen richt ze een museum op, Candles Holocaust Museum, in Indiana, USA, gewijd aan haar zus Miriam. Het museum laat het verhaal zien van de tweelingen, ‘patienten’ van de arts van de duivel.
Veertig jaar na de bevrijding gaat Eva met een groep tweelingen terug naar het kamp.
Na jaren van woede en boosheid is Eva in staat om vergiffenis te schenken aan de misdadigers, zelfs aan Mengele. Dit lukt haar nadat ze een Nazi-arts heeft geïnterviewd. Ze ziet hoe hij nog dagelijks worstelt met de verschrikkingen, waartoe hij gedwongen werd door het regime. Ze vergeeft omdat ze voelt dat ze alleen op die manier echt kan leven. En leven, dat wil ze!
Tot vlak voor haar dood juli 2019, geeft ze lezingen geeft over het belang van vergiffenis en vrede. Ze inspireert vele jonge mensen met haar boodschap:
“Anger is seed for war
Forgiveness is seed for peace”
https://www.youtube.com/watch?v=uWu6mlQC0N0
VICTIM OF NAZI TWIN EXPERIMENTS IN AUSCHWITZ
Coks Feenstra
