Een Australische identieke tweeling heeft de aandacht van de wereld getrokken met een opmerkelijk synchroon interview. Zussen Bridgette en Paula Powers (50) spraken drie minuten lang bijna gelijktijdig over een carjacking-incident waarbij hun moeder betrokken was. Hun verbazingwekkende eensgezindheid doet velen nu afvragen: bestaat tweelingtelepathie echt?

Australisch nieuwsmedium 7 News sprak de twee vijftigers vorige week over een gewapende overval bij hun moeder Helen. Met haar gaat het goed, want ze wist te ontsnappen door de carjacker af te leiden en weg te lopen. Niet dit verhaal, hoe spannend ook, stal de show.

https://youtu.be/AKDM0GFn2M8?feature=shared

Wat kijkers werkelijk verbaasde, was de manier waarop de Powers-zussen antwoordden aan de journalist. Ze voltooiden elkaars zinnen moeiteloos, spiegelden elkaars lichaamstaal en leken elkaars gedachten – of op zijn minst zinnen – te voorspellen. “Het gebeurt gewoon en we weten niet waarom,” verklaarden de vrouwen later in de Australische talkshow ‘The Project’.

Hetzelfde brein

Ontwikkelingspsychologe Coks Feenstra verheldert de kwestie in een reactie aan De Morgen. “Hersenscans tonen aan dat het brein, de hersenstructuur en de hersengolven van tweelingen verrassend gelijk zijn. Het zijn uiteraard geen klonen van elkaar, maar hun manier van denken is wel grotendeels identiek. Ze volgen dezelfde redeneringen, dezelfde gedachtepatronen, dezelfde manier van communiceren.”

Feenstra stelt dat onze genen veel meer invloed hebben op ons dan we soms denken. “Dat is niet alleen zo bij de Powers-zussen. In de praktijk zien we daar zeer vaak uitingen van, op scholen bijvoorbeeld. Daar merken zeer veel leerkrachten op hoe tweelingen exact dezelfde fouten maken en dezelfde vragen komen stellen, onafhankelijk van elkaar.”

Stress, samenleven en synchronisatie

Het feit dat de Bridgette en Paula Powers net samen iets heftigs hebben meegemaakt, speelt ook een rol. “Het recente stressvolle incident kan de synchronisatie versterkt hebben. ‘In stressvolle situaties keren tweelingen nog gemakkelijker terug naar hun gedeelde basisprincipes,’ aldus Feenstra.

Nochtans vindt de auteur van ‘Het Grote Tweelingenboek’ het wel degelijk bijzonder dat de twee vijftigers zo extreem goed op elkaar ingespeeld zijn. “Dit is wel heel erg opmerkelijk, want dergelijk synchroon gedrag komt vaker voor in jongere ontwikkelingsfasen. Denk maar aan peutertweelingen, die samen een geheime taal ontwikkelen, die alleen zij met twee begrijpen. Of die zelfs geen woorden nodig hebben om elkaar te begrijpen. Na drie jaar verdwijnt dat meestal, dan gaat de epigenetica een rol spelen. Dat is de studie van overerfbare veranderingen die niet terug te vinden zijn in de genetische informatie die in het DNA gecodeerd zit.”

Onderlinge band

De tweelingexperte onderstreept daarom het belang van omgevingsfactoren op identieke tweelingen. “Mijn vermoeden is dat deze twee zussen in hun leven weinig van elkaars zijde zijn geweken, wat hun outfits ook doen vermoeden. Ze zijn tot in de puntjes op elkaar ingespeeld en dan gaat synchroniseren veel gemakkelijker natuurlijk. Al verlies je dat als tweeling eigenlijk nooit: al zie je elkaar twintig jaar niet, je zal – in mindere mate – nog altijd die gelijkheid ervaren.”

Wie goed kijkt, ziet hoe de Powers-zussen op een natuurlijke manier van dominantie wisselen in hun gesynchroniseerd gesprek. “Nu eens spreekt Paula hoofdzakelijk en volgt Bridgette, nadien gebeurt dat andersom. Wellicht praten ze allebei graag en voelen ze dat van elkaar aan. Ze geven elkaar de ruimte om de leiding te nemen en gaan op zoek naar harmonie. Dat is een belangrijk concept voor hen om te kunnen samenleven, want als een tweeling boos is op haar zus, dan voelt het een beetje als boos zijn op jezelf”, aldus Feenstra.

Tweelingtelepathie

Of er sprake is van ‘tweelingtelepathie’ kan Feenstra niet bevestigen. “Wetenschappelijk is dat niet bewezen. Dat is voor ons vaak een reden om te zeggen dat ‘iets niet bestaat’, maar dat is eigenlijk een andere kwestie. Er zijn legio voorbeelden van tweelingen die we in ieder geval niet kunnen verklaren. Een vrouw die pijn krijgt in haar buik wanneer haar tweelingzus aan het bevallen is. Een man die aanvoelt dat er iets mis is, terwijl zijn broer een ongeval meemaakt. Is er toch een soort uitzending tussen identieke tweelingen die we (nog) niet snappen? Dat zal toekomstig onderzoek verder moeten uitwijzen.”

Morien Raeymakers, journaliste

DeMorgen

—