De kinderen zijn nu echte peuters geworden. Ze lopen, hollen, zeggen hun naam en die van hun tweelingbroer-of zus, ze vechten en sluiten vrede. Ze zijn nieuwsgierig en vragen als ‘wat is dat?’ of ‘waarom?’ klinken de hele dag door.
Een tweeling opvoeden is beslist anders dan de opvoeding van kinderen van verschillende leeftijden. Ouders van tweelingen staan voor andere vraagstukken en maken andere situaties mee. De opvoeding van een tweeling vergt veel creativiteit, geduld en improvisatie-talent.
Er zijn twee types tweelingen: de eeneiige en de twee-eiige. In medische termen: monozygoot en dizygoot. ‘Mono’ betekent één, ‘di’ staat voor twee en zygoot is de medische term voor een bevruchte eicel.
Nooit zal ik die keer vergeten dat enkele woorden mijn aandacht trokken; ik snapte ze niet helemaal; het waren harde, duidelijke woorden, die mij ineen deden krimpen:
“Je zus is veel blijer, lach jij ook eens!”.
Veel van de vragen die ik op mijn site ontvang, gaan over dit thema: kiezen we voor onze tweeling voor één klas of twee?
nWas het vroeger de gewoonte om tweelingen samen te plaatsen -vanuit de gedachte: een tweeling hoort bij elkaar-, tegenwoordig kiest men vaker voor het scheiden van de tweeling, vanuit de gedachte dat ze op die manier minder problemen met hun identiteit zullen krijgen. Toch is het nodig om deze gedachtegang te nuanceren, zoals ik hier zal uitleggen.
Het aantal tweelingen is de afgelopen 25 jaar enorm toegenomen. Men schat dat tegenwoordig één op de zeventig zwangerschappen een tweeling betreft.
